“Wat was ik blij dat het in mijn ‘vluchttas’ zat!”
Ik kijk naar mijn borsten. Dat daar straks melk uit gaat komen, daar kan ik mij nu nog niets bij voorstellen. Hoe zou dat eruitzien? En hoe komt dat er dan uit? Als één straaltje? Of zouden het allemaal mini gaatjes zijn waar de melk uit gaat komen?
Ik corrigeer mijzelf. Misschien komt er wel helemaal geen melk uit! Van vriendinnen weet ik hoe ingewikkeld borstvoeding kan zijn. Ik hoop dat het lukt, maar zo niet, dan maak ik er geen halszaak van! Wist ik veel…. De bevalling liep onverwachts uit op een keizersnede. Ik werd geleefd door het (veelal lieve) ziekenhuispersoneel. Ik kon gebruik maken van de beste experts, zelfs een lactatiekundige kwam even langs en een borstkolf werd zo voor me geregeld. Want de borstvoeding, die kwam maar niet. Hoe hard ik ook (in opdracht) masseerde en de melk uit mijn borsten probeerde te kijken, er kwam niets uit.
Een cupje flesvoeding
Mijn dochter had een laag geboortegewicht en dus had het personeel ietwat stress. Die voeding moest niet te lang gaan duren, anders kreeg ze een ‘cupje’ flesvoeding. De nieuwe scrabble termen vlogen me om de oren. Toen er na een dag nog geen moedermelk stroomde was dat cupje flesvoeding toch echt nodig. Wat was ik blij dat ik me al had voorbereid en het in mijn ‘vluchttas’ zat!
Ik ben het type vrouw dat in de supermarkt de etiketten leest
E-nummers probeer ik te vermijden. En verzorgingsproducten maak ik het liefst zelf. Hoewel ik dat toen niet zou toegeven, moet ik met terugwerkende kracht bekennen dat de hormonen én de hoeveelheid vrije tijd door mijn verlof dit verergerde. Alleen het beste voor mijn kind! Met de kennis dat borstvoeding geven niet per se lukt wilde ik vooraf uitzoeken welke flesvoeding het beste alternatief zou zijn. Ik las over de moedermelkbank. Een fantastisch initiatief, maar wat een weerstand voelde ik om de melk van iemand anders te geven… Is die moeder wel gezond? Eet ze wel goed? Heeft ze geen ziektes die over te brengen zijn? En het voelde een beetje bedreigend, een andere moeder die mijn kindje voedt. Hartstikke hypocriet natuurlijk. Want flesvoeding is ook gemaakt van dierlijke moedermelk. Toch voelde dat fijner omdat dit volledig is uitgedokterd en voldoet aan de normen van vandaag.
Voor mij is biologisch de norm
Ik vind dat niet meer dan normaal, zowel voor het dierenwelzijn als voor het milieu. Maar ook voor mijzelf. Daarmee vielen al veel merken af. Door me in te lezen had ik ook een lichte voorkeur voor geitenmelk, maar dat was niet per se superbelangrijk. In eerste instantie leken de ingrediënten niet veel van elkaar te verschillen. Immers, er zijn hele strenge regels waar de kunstvoeding aan moet voldoen. Maar na mijn speurwerk ontdekte ik wel degelijk verschillen. Deze vond ik dermate belangrijk dat ik ze ging vergelijken en uiteindelijk bij Pure Goat uitkwam.
Zo belandde een blik in mijn vluchttas. Een sceptische verpleegster pakte deze eruit.
De bril moest worden opgezet, want deze flesvoeding kende ze nog niet! Achteraf erg grappig, want ik weet inmiddels dat de manier van bereiden niet of amper verschilt. Maar ook fijn dat ze zo secuur was. Wat ben ik blij dat haar allereerste voeding, dat noodzakelijke cupje, flesvoeding was die ik zelf had uitgezocht en waar ik nog steeds achter sta. Dat ik niet in het ziekenhuis een blik moest kopen met geen of weinig keuze en vaak ook nog veel prijziger dan elders.
En ook was ik superblij dat na twee dagen tóch die borstvoeding op gang kwam! Waarom ik na een aantal weken naast de borstvoeding ook flesvoeding ging geven en hoe dat te werk gaat, dat lees je in mijn volgende blog. Heb je vragen naar aanleiding van mijn blog?
Stuur dan gewoon een mailtje naar Pure Goat. Zij geven jouw vraag met alle plezier door aan mij. En ik zal mijn best doen deze te beantwoorden!
